Ongenode goden

Ongenode goden – Friedemann Wieland

Ongenode goden — dat zijn onze onderdrukte gevoelens, de niet gerealiseerde kanten van ons leven. Dit boek wil ons laten zien hoe wij, via de mythen en sprookjes deze verborgen krachten bewust kunnen beleven en creatief gestalte kunnen geven. De auteur biedt daarvoor concreet oefenmateriaal dat individueel, met een partner of in groepen kan worden gebruikt (rollenspel, dans, fantasiereizen, adem-meditatie). Centraal staat het proces van zelfverwerkelijking en voltooiing in het verhaal van Parcival. In zijn zoeken naar de graal, zijn zoeken naar een persoonlijke, innerlijke bestemming, ontmoeten wij beelden en aspecten van ons diepere zelf. Mogelijkheden die we niet verwezenlijkt hebben, ‘schaduwzijden’ die we moeilijk onder ogen kunnen zien — de ‘ongenode goden’ de verborgen krachten die als ‘uitgenodigde goden’, als scheppend potentieel, geëerd en beleefd willen warden. De schrijver volgt Parcival op zijn inwijdingsweg naar bewustwording en rijping en leidt ons zo langs ervaringen, die ook de mens-van-nu op zijn uiterlijke weg moet doorleven.

Maar de auteur beperkt zich niet tot het individuele proces. Hij beschrijft het lijden van de graalkoning, en toont aan dat diens ‘wond’ niet los kan worden gezien van de nood van zijn land. Beide aspecten ziet Wieland als uitdrukking van de ‘crisis van het leven’ in ons en in de ons omringende natuur. Het vrijkomen van onze tot dusver niet gerealiseerde scheppende krachten zal bijdragen aan de genezing van de wereld rondom ons.

Recensie

Wieland is psychotherapeut, gespecialiseerd in zgn. zelfervaringsgroepen, die hij in Amerika en Europa begeleidt. Hij gaat er terecht vanuit dat de mens vele angsten, weggedrukte gevoelens en onaangesproken mogelijkheden heeft. Deze verborgen en geblokkeerde ervaringen zijn de ongenode goden uit de titel, die bewust worden gemaakt d.m.v. het je inleven in mythes en legendes omdat zij “een rechtstreekse verbinding met de diepste lagen van de menselijke psyche” vormen. Centraal in dit boek staat de legende van Parcival, die op zoek is naar de graal, dus eigenlijk naar zichzelf. Veel personen en symbolen worden geduid en kunnen zelf ervaren worden d.m.v. de beschreven “fantasiereizen”. Hoewel goed geschreven blijft de lezer toeschouwer in plaats van iemand die zelf ervaart, zoals kan gebeuren in de groep van Wieland. De bedoeling van het boek lijkt zuiver maar de uitwerking is weinig concreet, op het wollige af.
(NBD|Biblion recensie, Drs. J. Staffeleu)