Voetsporen op het pad

Voetsporen op het pad – Eileen Caddy

De Findhorn Gemeenschap waarvan Eileen Caddy, medeoprichtster en inspirerende kracht is, heeft inmiddels grote belangstelling gekregen.
Wat de schrijfster in dit boek geeft, lijkt bedrieglijk eenvoudig. Als je er filosofische waarheden achter zoekt, ontgaat je de rijkdom ervan en hun levenswijsheid en liefde. De eenvoud vormt er de grootste uitdaging van.
Ieder bericht dat we werkelijk tot ons laten doordringen brengt ons dichter bij het hoogst mogelijke, bij Gods bedoeling met ons leven. We kunnen ze beschouwen als ‘voetsporen op het pad’ die ons naar een werkelijk tehuis voeren.

Recensie

De schrijfster is één van de oprichters van de spirituele leefgemeenschap Findhorn in Schotland. Begin jaren zestig bracht een innerlijke stem haar ertoe zich met haar familie te vestigen in een oude caravan op droge, onvruchtbare grond in de buurt van het Schotse plaatsje Findhorn. Bij hen voegden zich mensen die communiceerden met engelen, deva’s en natuurgeesten. Deze gezamenlijke krachten resulteerden in opzienbarende tuinen, die bezoekers uit de hele wereld trokken. Van het begin af aan is het de taak van Findhorn geweest, op basis van een eigen levensvisie de eenwording en samenwerking van de natuur, gesteund door een gericht gebruik van het intellect, uit te dragen. Eileen Caddy’s innerlijke stem, zij noemt het de God in haar, dicteert haar levenswijze lessen om te helpen op het pad van de bewustwording. Roy McVicar schrijft in zijn voorwoord, hoe dit boek te lezen en welke betekenis eraan gegeven moet worden. Hoewel het taalgebruik eenvoudig is, is het geen boek om achter elkaar uit te lezen.
(Biblion recensie, Redactie)