De verstopte mens – IJde Lansen
In zijn werk als psychotherapeut ontmoette Lansen cliënten die dingen zagen die anderen niet zagen. Optische hallucinaties? Of de voorboden van een ruimer waarnemingsvermogen? Hij besefte dat wij mensen duizenden jaren geleden over de hele wereld gewag maken van goden, engelen en demonen die ons hielpen, waar we zaken mee konden doen of waar we juist voor moesten oppassen. Liepen wij mensen toen collectief te hallucineren? Dan is het toch redelijk goed met ons gekomen. Of beschikten wij toe over waarnemingsvermogens die wij later zijn kwijtgeraakt? In dat geval is het juist slecht met ons afgelopen.’
Door hetgeen hij van cliënten leerde, door eigen buitenzintuigelijke waarneming en ervaringen en door hetgeen uit allerlei geschriften naar voren komt, kwam hij tot de slotsom dat onze eigen goddelijkheid, Gods beeld en gelijkenis, én ons zicht op de goden verstopt zijn.
Dit boek gaat over deze dubbele verstopping, over ons leven ‘van eeuwigheid tot eeuwigheid’, over de oude en de nieuwe inwijding, over de opdracht van het West-Europese cultuurtijdperk en over de spirituele, psychiatrische, therapeutische en persoonlijke voorwaarden om de verbinding met het goddelijke weer te openen.