Tien Upanishads

Tien Upanishads

De Upanishads behoren tot de essentie van de oude Vedische geschriften. ‘Upanishad’ betekent ‘zitten bij’, d.w.z. aan de voeten van de meester. Vandaar dat Upanishad ook onderwijzing betekent. De Upanishads leren de mens over de bron van zijn eigen bestaan; zij helpen de menselijke rede de eenheid te vinden temidden van de veelheid, het ‘zijn’ als basis te erkennen, en het tijdloze van het tijdelijke te onderscheiden.
De boodschap van deze geschriften blijft altijd actueel.

Recensie

De upanishads (Oepanisjaden) vormen een uitgebreide verzameling dichterlijke teksten uit de hindoeïstische cultuur van voor-Indië. Ze zijn waarschijnlijk rond 700-500 v. Chr. ontstaan. Thematiek is o.a. het bevrijdende inzicht van de identiteit van het eigen zelf (Atman) met de wereldziel (Brahman). Hierdoor ontspruit bevrijding uit de kringloop van de wedergeboorte. Deze levenswijsheid komt nu in een mooie, heldere vertaling tot ons.
(Biblion recensie, Redactie)