Het antwoord op de vraag die mij een keer gesteld werd “Hoe ben je op het idee gekomen om een verzendantiquariaat te beginnen?” is een verhaal op zich. En is eigenlijk wel een mooie start van mijn blog.
Volgens het CBS eindigt ongeveer een derde van de huwelijken in een echtscheiding. Ik behoorde ooit tot deze groep en de bezittingen moesten dus verdeeld worden. Er was een behoorlijke boeken collectie die mijn richting op kwam, waar ik eigenlijk geen interesse in had.
Het starten van een nieuw leven hield ook in dat er opgeruimd moest worden. En zomaar boeken naar het oud papier brengen … dat ging met nu net iets te ver. Iemand anders had er misschien wel interesse in?
De boeken die er nog goed uitzagen of inhoudelijk best interessant waren, werden stuk voor stuk gefotografeerd en op marktplaats gezet. Sommige titels waren binnen 24 uur verkocht, andere deden er wat langer over.
Twee vliegen in één klap: iemand anders blij gemaakt en ik kon zaken uit het verleden opruimen.
Uiteindelijk bleven er een aantal boeken over waar blijkbaar niemand op marktplaats interesse in had en die werden naar een kringloopwinkel gebracht.
En als je dan toch bij zo’n winkel bent, althans ik, neem je er een kijkje wat ze allemaal te bieden hebben. Die dag stond er een speciaal kraampje met uitverkoop van boeken en mijn oog viel op een aantal ankertjes voor een wel zeer lage prijs in een hele goede staat!
En zo kwam ik dus niet met lege handen thuis, in tegendeel: ik voelde me de koning te rijk met deze (voor mij) nieuwe boeken. Het overgrote deel ging naar mijn privé collectie en een aantal zette ik ( jawel ) op marktplaats …
Je zou kunnen zeggen dat dit het begin is geweest van het in- en verkopen van boeken.