Dochter van de Godin

Dochter van de Godin – Joan Lambert

Dochter van de Godin is een groots opgezet, miljoenen jaren omspannend fantasy-epos in de beste traditie van Jean Auel, waarin Joan Lambert de prehistorische ontwikkeling van de mens en het ontstaan van de mystieke band met de Oermoeder een nieuwe, spirituele inhoud geeft.

De grote Afrikaanse riftvallei, één tot anderhalf miljoen jaar geleden.
Jaar na jaar na jaar teistert een aanhoudende droogte de uitgestrekte savannevlakten. Het gebrek aan drinkwater wordt zo groot, dat Zena’s hele stam dreigt uit te sterven; de jonge, krachtige mannetjes staan op het punt de groep te verlaten om in elk geval zèlf te overleven… Dan begint Zena, geïnspireerd door een droom, keien te verzamelen en die in een kring te leggen. En het is in deze cirkel van stenen dat een magische kracht zich openbaart: in een bezwerende dans smeekt Zena om regen. Levenbrengende regen, die de Oermoeder haar dochter zendt…

Van de riftvallei naar de Rode Zee, tussen vijfhonderdduizend en tweehonderd-duizend jaar geleden.
Verschillende stammen hebben zich over het land verspreid, regelmatig paren de jonge exemplaren uit de verschillende groepen met elkaar. De vrouw die Zena wordt genoemd, de uitverkorene, leidt haar stam, wijs en krachtig. Ramp na ramp voltrekt zich: gigantische kuddes wildebeesten slaan op hol, alles en iedereen onder hun vernietigende hoeven vertrappend; steeds weer eisen enorme vuurzeeën talloze slachtoffers. Maar Zena leidt haar volk naar nieuwe, vruchtbare streken en in een visioen openbaart de Oermoeder het geheim van het geven van het leven aan haar. Ze moet zweren deze kennis voor eeuwig diep in zich verborgen te houden…

De Pyreneeën, van vijftigduizend tot dertigduizend jaar geleden.
Zena leidt haar volk naar de bergen, waar de grotten bescherming bieden. In de loop der jaren versieren kunstenaars de muren met wonderlijke schilderingen van bizons, jagers; een heiligdom voor de Moeder wordt opgericht. Maar oprukkende stammen uit het noorden dwingen Zena en haar volk zich tot in het hart van het grottenstelsel terug te trekken, om gespaard te blijven voor deze agressieve, door mannen gedomineerde troepen. En het is daar dat de Oermoeder de vrouw Zena opdraagt haar kennis en helende krachten over te dragen op haar dochter Zena, om verzekerd te zijn van de continuïteit van de kringloop van het leven…