Zelfportret met witte muts – H.C. ten Berge
Sedert 1964 publiceerde H.C. ten Berge een groot aantal . dichtbundels, prozawerken, essays en vertalingen. Voor zijn vroege poëzie werd hem in 1968 de Van der Hoogtprijs toegekend, terwijl zijn proza in 1971 met de Prozaprijs van de Stad Amsterdam (thans de Multatuliprijs) werd onderscheiden. In 1967 richtte hij het omstreden tijdschrift Raster op, waaraan hij tot 1980 als redacteur verbonden is gebleven.
In de vertelling Zelfportret met witte muts schetst H.C. ten Berge de lotgevallen van de schrijver/arts Stefan en het ondoorgrondelijke fotomodel Hannele, beiden Poolse emigranten met een speelziek karakter dat hen in benarde, soms niet ongevaarlijke situaties manoeuvreert. Zij vertoeven afwisselend in Hamburg en Parijs, waar Stefan stap voor stap de voorgeschiedenis van hun betrekkingen beschrijft. In zijn ontrafeling van hun kortstondige verhouding en de beschrijving van een voor Hannele noodlottige gebeurtenis lijkt Stefan, de ik-verteller, telkens een wezenlijk bestanddeel al of niet moedwillig te verzwijgen. Hierdoor krijgt het verhaal gaandeweg het spannende van een thriller of een riskant gokspel, waarvan de uitkomst even verrassend als morbide is. Levert onstilbare speelzucht ooit een winnaar op of blijft ze wat in het Engels zo fraai ‘a losing proposition’ wordt genoemd?