Visioen van een nieuwe aarde

Visioen van een nieuwe aarde – Johannes Thiele

Dit boek wil de lezer uitnodigen tot een nieuwe visie op de aarde. Deze wereld zal, als een nieuwe ark, niet langer meer de illusionaire reddingsboot kunnen zijn waarmee we ons in veiligheid kunnen brengen voor de katastrofes die zich aankondigen.

De nieuwe ark is de nieuwe aarde, waarover God zijn regenboog heeft gespannen, de aarde zelf is de ark geworden, waarmee we door ruimte en tijd aankoersen op de nieuwe schepping, ja die zelf beginnen te realiseren. In een tijd waarin wij de onmetelijke wonden, die we de schepping toebrachten, met ontsteltenis beginnen te ontwaren, hebben we alle reden om te vertwijfelen, ons in de afgrond van agonie te storten die we voor onszelf hebben aangericht.

Velen vragen zich af of een ethiek die weinig hulp biedt en, een dogmatiek die als verouderd wordt ervaren, alles is wat we te bieden hebben ten overstaan van de ecologische crisis. De huidige theologie draagt maar weinig bij tot inspiratie en vernieuwing.

Waarom, vraagt de proleet Ezechiël, waarom willen jullie sterven? Waarom blijven jullie in de dood, terwijl toch de levende God jullie probeert tot lei; en te roepen? Waarom accepteren jullie zo desolaat je eigen sterven midden in het leven, het langzame uitdoven van jullie krachten en gevoelens, totdat jullie nog slechts apathisch functioneren? Ik hoop niet dat deze ‘kleine theologie’ nog theologisch is in de zin van een theologie die de mensen hun fantasie, nieuwsgierigheid, droefheid, hun moed, hun prikkels en hun leed ontneemt. Mijn doel is een ander: ik wil in dit essay op zoek naar de nieuwe aarde en de mensen, die unisono met de ganse schepping naar het beloofde leven willen zoeken.