Oelikoelie en andere goden

Oelikoelie en andere goden – Youp van ’t Hek

‘Mijn God heet Oelikoeli en Oelikoeli heeft maar één gelovige en die gelovige ben ik. Hoe ik Oelikoeli ken? Door zijn profeet Jean-Marie, een hoogbejaarde zwerver die mij ooit over hem vertelde. Jean-Marie is inmiddels dood. Hij is 3 februari 1981 zeer bewust onder een auto gelopen in het Parijse tunneltje waar zestien jaar later Prinses Diana zou omkomen.’ Zo begint Youp van ’t Hek een van zijn columns, die eindigt met: ‘Geloof is namelijk een stok om op te leunen en niet om mee te slaan.’ Oelikoeli en andere goden bestaat uit een bonte verzameling colums met zoete, zure, puntige en hilarische vondsten.

Recensie

Als in een oudejaarsconference passeert in deze dertiende bundeling van NRC-stukjes van de cabaretier/schrijver de voorbije actualiteit de revue: heisa rond Talpa, voorgenomen Playboyfoto’s van Heleen van Royen en Vanessa (‘de Wassenaarse Botoxdiva’), de Schipholbrand, de val van het kabinet en de dood van George Best. Net als in zijn voorstellingen gaat Van ’t Hek de burgerlijkheid te lijf en levert hij venijnig commentaar op tijdverschijnselen als Big Brother. Daarnaast is er ruimte voor een ode aan Gerard Reve. Op zichzelf zijn de stukjes stilistisch zeer verzorgd (uit het voorwoord: ‘Soms staat ie in een keer op het scherm. Maar dat is echt heel soms.’), bij het achter elkaar lezen valt het hergebruik van grappen op: Ratelband is een ‘sneue goeroe’, Van Aartsen is ‘sneu’, er is ‘sneu volk’ en ook een ‘sneue Edwin’. Desondanks zal de bundel bij een zeer groot publiek in de smaak vallen. Normale druk.
Martin de Jong