Euthanasie en de Eed van Hippocrates

Euthanasie en de Eed van Hippocrates – P.V. Admiraal

Zorgvuldig denken en handelen hebben dr. P.V. Admiraal tot een gezaghebbend pionier gemaakt op het gebied van de euthanasie. In 1977 schreef hij zijn eerste wetenschappelijke bijdrage over het onderwerp, in 1985 werd hij van rechtsvervolging ontslagen na een proces waarvan het vonnis baanbre-kend was voor de euthanasiepraktijk. Hij speelde in de discussies rond het onderwerp een centrale rol, vooral ook buiten onze grenzen: hij nam deel aan talloze congressen over de hele wereld en voor tientallen radio- en televisiestations werd hij geïnterviewd.
Na zijn artsopleiding specialiseerde Admiraal zich tot anesthesioloog. Hij maakte de revolutionaire veranderingen mee die zich in de medische wetenschap voltrokken, en droeg daar ook aan bij. Ook de rol van de arts en zijn verhouding tot de patiënt veranderden ingrijpend. Voor Admiraal werden pijnbestrijding en terminale zorg steeds belangrijker. In deze herinneringen beschrijft Admiraal hoe de ontwikkelingen in zijn beroep en de lotgevallen van individuele patiënten vorm gaven aan zijn gedachten over leven en dood, over euthanasie als waardig sluitstuk van palliatieve zorg. Steeds in dialoog met zijn tegenstanders blijvend legt hij op buitengewoon leesbare manier verantwoording af hoe hij trouw is gebleven aan de hippocratische beginselen.

[bol_product_links block_id=”bol_5c52b42b2a991_selected-products” products=”666746274″ name=”9789055151707 ” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Recensie

Anesthesioloog Admiraal uit Delft was jarenlang de enige medische specialist in Nederland die hardop durfde zeggen dat hij van tijd tot tijd euthanasie verrichtte. In dit boek ziet hij terug op zijn loopbaan als arts. Hij toont zich een gemotiveerd en bewogen arts die – vanzelfsprekend – eerst en vooral erop gericht is zijn patiënten zo goed mogelijk te behandelen. Hij maakt geen reclame voor euthanasie en heeft geen ongezonde belangstelling voor de dood. Zijn bekendheid dankt hij aan twee eigenschappen: hij was bereid tot handelen wanneer zijn patiënten kenbaar maakten dat hun lijden ondraaglijk was geworden en hij was bereid daarvan openlijk verantwoording af te leggen. Dit boek past bij die opstelling: enerzijds kroniek, anderzijds verantwoording. Admiraal heeft in zijn boek de juiste verhouding weten te vinden tussen maatschappelijke ontwikkeling en persoonlijke betrokkenheid. In zekere zin is het ook een argeloos boek: een dokter vertelt hoe het hem allemaal is overkomen onder verwijzing naar concrete patiënten. Een verhelderend boek dat indruk maakt.
(Biblion recensie, Mr. dr. D.P. Engberts)