De stem van je hart – Susanna Tamaro
“Die nacht had ik ineens iets gemerkt, en wel dat er tussen onze ziel en ons lichaam heel veel raampjes zijn; als ze openstaan, gaan daar de emoties doorheen, als ze op een kier staan sijpelen ze er met moeite door, alleen de liefde kan ze allemaal tegelijk opengooien, in één klap, als een windvlaag. ”
Een vrouw maakt de balans op van haar leven. Vol liefde brengt ze de verkregen wijsheid over op haar kleindochter. In de afzondering van haar tuin in Noord-Italië schrijft ze een brief aan haar puberale kleindochter. Het wordt een liefdesbrief, een bekentenis, en bovenal een pleidooi om de stem van je hart te volgen. Tamaro schreef een ontroerende roman over de levens en gevoelens van drie generaties vrouwen.
Recensie
Susanna Tamaro (Triëst, 1957) is opgeleid in de cinematografie en maakte documentaires voor de RAI. Ze debuteerde met ‘La testa fra le nuvole’. Verder verscheen van haar ‘Per voce sola’, in Nederland uitgekomen onder de titel ‘Love’, 5 verhalen. In deze roman is een oude dame aan het woord die een dagboek schrijft voor haar kleindochter. Hierin komen vier generaties vrouwen naar voren: zijzelf, haar moeder, haar dochter, haar kleindochter, allen slachtoffer van hun opvoeding. Voor de schrijfster zelf is deze gericht op uiterlijk fatsoen en niet op innerlijke behoeften. Gevolg: onzekerheid. Haar dochter groeit op in de woelige jaren van de Franse studentenopstanden, heeft veel vrijheid. Gevolg: chaos, alles moet kunnen, normen zijn bourgeois. Haar dochtertje (van een onbekende vader) groeit na de dood van haar moeder op bij de grootmoeder, de ik-verteller van dit boek. Stof te over. Er wordt dan ook veel uit de kast gehaald: emancipatie, de vraag wat genetisch bepaald is en wat niet, alternatieve religies en de guru’s ervan, de oorlog in de Balkan. Veel-uitgelegde-vergelijkingen, soms sentimenteel.
(Biblion recensie, Redactie)