De dromer – Ralph Thorpe
Wat is de relatie tussen de mooie parelduikster en de onbekende man die is aangespoeld op het strand nabij het dorp waar de bewoners hun leven richten naar de natuurwetten en de overgeleverde religieuze riten?
Bestaan en krachten die groter zijn dan het leven, de natuur en menselijke opoffering? De tijd dringt, maar zal een speurtocht naar hun ware zelf Lina en Hari doen ontsnappen aan hun onvermijdelijke lotsbestemming? En wat heeft de geheimzinnige, maar immer aanwezige Dromer hiermee te maken? In deze spannende en meeslepende roman worden deze en andere vragen beantwoord en wordt het exotische avontuur van het jonge paar tot de innerlijke (ziele)reis naar het ware zelf.
Recensie
In korte zinnen en in een her en der onbeholpen vertaling ontwikkelt zich een archetypische, spiritueel genoemde liefdesroman. Een sprookjesachtig archetypisch landschap, bevolkt met mooie parelduiksters uit de Stille Zuidzee, bijgelovige Indiase nomaden in de woestijn, kamelen en magische herten is het decor voor de ontmoeting van een man die zijn geheugen verloren is, met zijn tweelingziel, de mooie parelduikster Lina. Eigenlijk is hij een verbannen nomadenjongen, Neroe. Hij moet de goddelijke trance van de Dromers leren beheersen. Met hulp van zijn totemdier, de hertebok Anil, wordt hij uiteindelijk de nieuwe Wijze, de droomgids van zijn stam, die bovendien even een ritueel maagdenoffer verhindert. De oude Dromer, Hakim de spin, wordt als een geniepig, achterdochtig en sluw mannetje ontmaskerd maar door Neroe tolerant in ere hersteld als stamgenezer. Hij neemt zijn hervonden zielebruid mee naar zijn oude stam en leeft nog lang en gelukkig. Eigenlijk is iedereen een Dromer: “De Dromers vlogen uit de ruimtetijd weg naar een andere dimensie waart alles Een is.”. Omslag met blauwe golf en zilveren reliëfletters.
(Biblion recensie, Peter den Haring)