Aarde en Maan – Jakob Lorber
De aarde ademt …
Dit werd niet alleen geconstateerd door het Fysisch Instituut van de Academie voor Wetenschappen in de Sowjet Unie, maar ook het Geodatische Forschungs Institut te München meldde dat vanaf 1963 proeven werden genomen met een verticale pendel, waaraan een condensator is bevestigd om daarmee de op- en neergaande beweging van de aarde te meten; hierbij bleek dat deze beweging hetzelfde ritme heeft als eb en vloed …
Ditzelfde werd al meer dan honderd jaar geleden beschreven door de mysticus Jakob Lorber (1800 – 1864) in zijn boek Aarde en Maan. Wat in zijn tijd ongeloofwaardig leek, wordt nu geleidelijk aan door de wetenschap bevestigd en erkend. Lorber beschreef niet alleen het ademen van de aarde, maar ook hoe ze leeft, haar innerlijke organen, de functie van haar bergen en zeeën, de samenstelling van het atoom, de sterren en hun invloed op het zich ontplooiende leven in plant, dier en mens en vooral het licht dat alle leven wekt.
De materiële aarde wordt zo nauwkeurig beschreven om de geestelijke achtergrond ervan, die in de mensenziel werkt, duidelijk te kunnen maken.
Dit boek maakt duidelijk dat de werkelijkheid van onze aarde wel eens fantastischer zou kunnen zijn dan men tot nu toe kon vermoeden.
„ … De boeken (van Lorber) bevatten zulk een veelheid van verheven wijsheid en inzicht, dat er in de hele wereldliteratuur moeilijk iets gevonden kan worden, wat meer indrukwekkend is. Tevens zijn ze vol met mededelingen over wetenschappelijke feiten, die regelrecht in strijd zijn met de wetenschappelijke opvattingen van zijn tijd, maar die wel vooruitlopen op een groot deel van de moderne fysica en astronomie …”
E.F.Schumacher in ‘A guide for the perplexed’.