Echtscheiding, ouderschap en zelfwaardering – Hans van Schooten
Scheiden doet lijden zo luidt het gezegde. (Echt)scheiding bezorgt ouders en kinderen veel leed. Soms is dat leed van beperkte duur en slagen de ouders er in hun relatie te verbreken en het ouderschap te verdelen op een wijze die tegemoet komt aan hun beider belangen. Meestal slagen ze daar niet in en gaan ze met elkaar de strijd aan. Beide ouders en hun kinderen kunnen daarvan het slachtoffer worden, bovendien worden soms als gevolg van die strijd hele families uit elkaar gerukt.
In dit boek wordt een theorie gepresenteerd die inzicht verschaft in de invloed van echtscheiding op het proces van ouderschap. De theorie geeft inzicht in de condities waaronder ouders steun bij elkaar vinden. Deze condities blijken voor vaders en moeders te verschillen, evenals de wijze waarop ze steun trachten te verwerven. Als ouders daar bij herhaling niet in slagen, leidt dat uiteindelijk tot (dreigende) afbraak van hun beider gevoel van eigenwaarde. Vaak kunnen ze deze negatieve uitwerking niet accept-ren en leggen zich niet neer bij een volledige scheiding. Ze blijven van elkaar steun eisen en zoeken voortdurend de confrontatie met elkaar. Ingrijpen door middel van juridische procedures die één der ouders alle zeggenschap over de opvoeding van de kinderen geven, verergert meestal de problemen.
Op basis van deze theorie worden voorstellen gedaan voor preventief en curatief handelen. Dat handelen is gericht op een situatie van gescheiden ouderschap waarbij de ouders elkaar, vanuit de kinderen gezien, op effectieve wijze aanvullen. Zo zijn gescheiden ouders in staat hun scheiding te accepteren en wordt tegemoet gekomen aan de belangen van de kinderen en henzelf.