Over de drempel van de dood – Jean Baptiste Delacour
Tot op heden is nooit een boek verschenen, waarin zo duidelijk de omstandigheden beschreven worden van mensen die klinisch dood zijn geweest. Hier vindt u het relaas van een aantal mensen die op de grens van leven en dood stonden. Sommigen waren een kwartier, anderen dagen dood. Het “daarvandaan is nooit iemand teruggekomen” gaat niet meer op. Klaarblijkelijk bestaat er geen dood. De meeste in het leven teruggekeerden nemen de artsen de ingreep voor de terugkeer nogal kwalijk. Te ervaringen komen onder meer van een aantal vooraanstaande personen, zoals de Franse toneelspeler Daniël Gélin die in 1971 in Israël een zware hartaanval kreeg, van Curd Jürgens, van Charies Aznavour en van de ballerina Janine Charrat die bijna levend verbrandde. Het fenomeen Theresa Laffeld doorstond koortsaanvallen tot 48 graden. In een kunstmatige slaap vertelt zij van vorige levens. Of men in reïncarnatie gelooft of niet, er zijn meer overeenkomstige gevallen bekend. Bekende hersenspecialisten, psychologen, psychiaters, artsen en professoren komen aan het woord. Een boek dat ons iets meer vertrouwd maakt en verzoent met het grote onbekende “niets”.
Recensie
De titel van dit boek is misleidend. Dat blijkt onder meer uit het voorwoord van de Oostenrijkse parapsycholoog prof. dr. Resch: “Vooropgesteld zij, dat het wat deze verhalen betreft niet gaat om wetenschappelijk onderzoek en al evenmin om aanvechtbaar feitenmateriaal, maar enkel en alleen om in woorden uitgedrukte menselijke ervaring in het schemergebied van het sterven.” Van “bewijzen” zoals op omslag en titelblad vermeld, is dus geen sprake. Het boek is wel met vaart en in journalistieke stijl geschreven. Het bevat een aantal korte verhalen van mensen, die “bijna dood” zijn geweest, onder wie de bekende Franse chansonnier Charles Aznavour. Een kritische lezer bemerkt al snel, dat elke persoon die aan gene zijde zegt te zijn geweest, zich een hiernamaals heeft gecreëerd naar eigen smaak en met behulp van de hem ten dienste staande verbeeldingskracht. Dat maakt het boek op een andere manier dan door de schrijver bedoeld interessant. Wegens hun eschatologisch rustgevend karakter is dit soort boeken bij veel lezers in trek. Het boek is geïllustreerd, onder meer met foto’s van executies.
(NBD|Biblion recensie, W.H. Bakker)