Zicht op een nieuwe levensfase

Zicht op een nieuwe levensfase – Bert Voorhoeve

Steeds meer mensen krijgen in onze maatschappij (al dan niet vrijwillig) te maken met een verandering van levensomstandigheden door ontslag, gehele of gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, pensionering of een vorm van vervroegde uittreding.
Niet alleen maatschappelijk gezien, maar vooral persoonlijk betekent dit dat veel mensen een nieuwe levensfase in gaan, met verreikende veranderingen, waarbij de vraag naar een nieuwe zingeving van het bestaan uitermate zinvol is.
Vanuit verschillende gezichtshoeken probeert Bert Voorhoeve licht te werpen op de veranderingen in het leven die optreden als je de drempel overstapt naar een leven zonder ‘baan’.

Die gezichtspunten en ervaringen kunnen helpen bij het loslaten van een levensperiode die voorbij is, zodat er openheid kan ontstaan voor de nieuwe mogelijkheden in het leven en de opbouw van een nieuw bestaan.

Het gereedschap en het bouwmateriaal heeft iedereen zelf in handen: ideeën, creativiteit, levenservaringen, levenswijsheid en het vermogen tot groei en ontwikkeling.

Verhalen, anekdotes, gedichten en overdenkingen over ouder worden als het begin van een nieuwe levensfase, bezien vanuit antroposofisch mensbeeld.

Voorhoeve laat aan de hand van fragmenten uit enkele sprookjes zien welke waarde ouderdom kan hebben (o.a. Grimm: Het water des levens; en De drie gouden haren van de duivel).
Verder laat hij zien dat iedereen over creatieve talenten en verbeeldingskracht beschikt, en dat juist die vermogens je kunnen helpen om de dingen in een heel ander licht te zien.

Als je oog hebt voor de natuur kan het in een druk en werkzaam leven een rustpunt zijn om je zo nu en dan in de natuur te verdiepen.
Vanuit de rust van een arbeidsloos bestaan kun je op weer een heel andere manier naar de natuur kijken en erin opgaan, om bv. groeiprocessen van dichtbij te volgen (met voorbeelden van waarnemingsoefeningen).

Ook kun je de tijd anders gaan beleven, en zelfs tijd ‘inhalen’ bv. door ontwikkelingskansen die je in je jeugd of werkzame leven gemist hebt te vervullen: een cursus volgen, een studie beginnen, creatief zijn en spelen, iets voor anderen betekenen je hebt er nu de tijd voor.

Recensie

De auteur wordt op de flaptekst getypeerd als een vormingswerker die veel heeft gewerkt met ouderen en met mensen die om andere redenen dan naderende pensionering aan een nieuwe levensfase toe zijn. In het boek zelf blijkt voorts dat hij met name – maar niet exclusief en absoluut niet-sectarisch – wordt geïnspireerd door het mensbeeld van de antroposofie. Hij begint met een (waar gebeurde) anekdote over iemand die op zijn afscheidsreceptie trakteert op beschuit met muisjes om de gasten te laten ervaren dat hij aan een nieuw leven begint. Daarna volgen in een mooi evenwicht verhalen uit zijn praktijk, kortere en langere passages uit sprookjes, gedichten en theoretische overwegingen; de auteur laat de lezer van de eerste tot de laatste bladzij ervaren dat hij in alle opzichten weet waar hij het over heeft. Enigszins amateuristische tekeningen dragen juist door dit amateuristische karakter goed bij tot de authenticiteit van het boek. Literatuuropgave, adressen.
(Biblion recensie, H.S. Verbrugh)