Zen en Christelijke spiritualiteit

Zen en Christelijke spiritualiteit – Hugo M. Enomiya-Lassalle

Dit boek behandelt de spirituele achtergronden van de levensvisie van zen en van de christelijke mystiek. Wat kan de westerse mens van het Oosten leren? Welke betekenis heeft de meditatie op het niets i.p.v. op een voorstelling? Hoe benaderen de zenmeesters de weg naar verlichting en hoe doen christelijke mystici zoals Johannes van het Kruis en Ignatius van Loyola dit? Welke oefeningen worden er bij gebruikt? Hoe staat het nieuwe ontwakende bewustzijn van de moderne mens tegenover deze beide wegen? De auteur was de bekende Jezuit en zen-meester die lang in Japan woonde en vele lezingen en meditatiecursussen gaf en talloze boeken schreef.

Recensie

De in 1990 gestorven auteur, jezuïetenpater en zenmeester, wijdde zijn leven aan het verbinden van de bestaansvisies van de oosterse zenmystiek en de westerse christelijke mystiek. In zijn werk als meditatieleraar en filosoof, waarmee hij veel mensen bereikte, namen begrippen als tolerantie, wijsheid, verrijking, contemplatie, ervaring van de hoogste werkelijkheid en verlichting een centrale plaats in. Hij verhelderde verschillen, overeenkomsten en mogelijkheden tot onderlinge bevruchting van de twee geestelijke stromingen. Het boek volstaat met de heruitgave van drie van zijn teksten: ‘Zen bij de christenen’ (1974), ‘De weg naar verlichting in zen en de christelijke mystiek’ (1968/1985) en ‘Zazen en de oefeningen van Ignatius van Loyola’ (1975/1986), met bewerkingen en aanvullingen door twee van zijn leerlingen. De auteur wilde de toepassing van oosterse meditatietechnieken in een christelijke omgeving belichten, met het oog op geloofs- en gebedsvernieuwing, mede in relatie tot ‘het nieuwe bewustzijn’ dat zich steeds duidelijker in onze tijd manifesteert. Noten verwijzen naar Duitstalige en niet naar in het Nederlands vertaalde publicaties.
(Biblion recensie, Ton Smits)