Yoga en yoga discipline – Charles J. Ryan
Deze waarheden worden geenszins als een openbaring aangeboden, evenmin maakt de schrijfster er aanspraak op de onthuller van een mystieke kennis te zijn, nu voor de eerste maal in de wereldgeschiedenis openbaar gemaakt. Want wat in dit werk is vervat, kan verspreid worden teruggevonden in duizenden boekdelen, waarin de geschriften zijn belichaamd van de grote godsdiensten van Azië en die van het vroegere Europa, verborgen onder beeldschrift en symbool en door deze sluier tot op heden onopgemerkt gebleven. Wat thans wordt beproefd, is de oudste leringen te verzamelen en er één harmonisch en onverbroken geheel van te maken. De enige voorsprong die de schrijfster op haar voorgangers heeft, is dat zij niet haar toevlucht behoeft te nemen tot persoonlijke bespiegelingen en theorieën. Want dit werk is een gedeeltelijke teboekstelling van wat haar door meer gevorderde onderzoekers is geleerd en werd slechts in enkele details aangevuld door de uitkomsten van haar eigen studie en waarneming.
…. het is misschien wenselijk ondubbelzinnig te verklaren dat de leringen, hoe fragmentarisch en onvolledig ook, in deze delen vervat, noch uitsluitend behoren tot de godsdienst van de Hindoes, van de Zoroastriërs, Chaldeeën of Egyptenaren, noch tot het Boeddhisme, de Islam, het Joden- of Christendom. De Geheime Leer is de kern van al deze. In hun oorsprong aan haar ontsproten, worden de verschillende godsdienststelsels nu weer tot hun moeder-element, waaruit elk mysterie en elk dogma is ontstaan, zich heeft ontwikkeld en verstoffelijkt, teruggevoerd.
– H. P. BLAVATSKY, Inleiding, De Geheime Leer
Recensie
Een bevooroordeelde belichting vanuit de theosofie van de yoga-praktijk. Dit boek stamt uit de theosofische bibliotheek en hoort daar ook thuis. Misschien afgezien van een curieuze vergelijking tussen de diverse hogere yoga-disciplines uit India en Tibet, is dit een pretentieuze verhandeling die alleen voor een zeer select publiek van waarde kan zijn. Voor de bezoeker van de openbare bibliotheek kan het eerder verwarrend dan verhelderend werken. Wanneer een grote bibliotheek het boek toch wil opnemen, dient het ingedeeld te worden bij Theosofie of Geesteswetenschappen, en NIET bij Yoga (!) Het eerste deel bestaat voor een groot deel uit aanhalingen of verwijzingen naar de bekende theosofische werken van Blavatsky. Het tweede deel over Yoga-therapie, geschreven door J. Long, is helemaal een ouderwetse, achterhaalde visie op de yoga-leer, een negatieve uitleg van yoga-beoefening, zoals men die ook vindt in sommige konservatieve christelijke kringen, en stamt uit de tijd dat yoga nog door een waas van geheimzinnigheid werd omgeven.
D.W. de Ruiter