Wegen naar verlichting

Wegen naar verlichting – Lex Hixon

Sinds mensenheugenis zoekt iedereen naar antwoorden op belangrijke levensvragen. Alle wereldreligies bieden zoekenden een weg naar verlichting en trachten inzicht te geven in de menselijke natuur. Toch verschillen tantra, zen, christendom, jodendom, soefisme en taoïsme van elkaar in de uitwerking daarvan. Op overtuigende wijze toont Lex Hixon met Wegen naar verlichting aan dat de essentie in de kern van alle grote mystieke tradities gevonden kan worden en dat verlichting voor iederen toegankelijk is. Ook wijst hij de lezer een praktische methode voor de ontwikkeling van zijn of haar eigen meditatieve oefening om zo zelf verlichting te vinden.

Recensie

Al sta ik tegenover dit boek wat ambivalent (waarom b.v. in plaats van de rigide Heidegger niet de menselijke Berdjajew als vertegenwoordiger van westers mystiek-filosofisch denken gekozen?), ik vind het in hoofdzaak een uitstekende inleiding tot de vele tradities van Verlichting, zowel qua uitleg van het begrip als qua keuze der persoonlijkheden en hun levensbeschrijving – Ramani Maharshi de Einstein van de moderne spiritualiteit te noemen, lijkt mij een kapitale vondst – temeer omdat die beschrijving aspecten naar voren brengt die veelal verwaarloosd zijn: de invloed van Kali op Ramakrishna b.v. Omdat Hixons keuze tevens zeer gevarieerd is – christelijk, gnostisch, joods en oosters – zal zijn boek voor vele lezers een boeiende eye-opener zijn, al beperken materie en woordgebruik de lezersgroep waarschijnlijk wel. Bevat 11 naïeve schilderingen in Oosterse sfeer die uit slechts enkele lijnen bestaan. Pocket-editie met een kleine letter en een kleurige omslagillustratie van een gebrandschilderd raam. De inhoud is ongewijzigd.
(Biblion recensie, M. Quartel)