Vijftig manieren waarop ik mijn leven verpestte

Vijftig manieren waarop ik mijn leven verpestte – Francois de Waal

Klagen, altijd maar boos, eindeloos piekeren, eeuwig ontevreden, ja zeggen maar nee bedoelen, op het werk de kantjes ervan aflopen: François de Waal was een irritante en alles en iedereen veroordelende klootzak. Hij vertrok kwaad als hoofdredacteur van filmblad Skoop, werd ontslagen als filmrecensent bij de Volkskrant en werd vanwege een column over kunstenaar Rob Scholte door de rechter veroordeeld tot een boete. Totdat hij op zijn veertigste erachter kwam dat hij vooral zichzelf in de weg zat, hij was zijn eigen grootste vijand. Na jarenlang in elke valkuil getrapt te zijn die je maar kunt bedenken, kostte het hem nog eens jaren van bloed, zweet en tranen om inzicht in zijn gedrag te krijgen en daadwerkelijk te veranderen. In dit boek ontleedt hij haarfijn op welke manieren je jezelf kunt saboteren. Maar belangrijker nog is zijn boodschap dat voor elke valkuil een oplossing bestaat. Hij laat zien hoe je met succes de confrontatie met jezelf kunt aangaan en een gelukkiger leven kunt leiden. Want het is nooit te laat om werkelijk gelukkig te worden.

[bol_product_links block_id=”bol_5e1d775818da4_selected-products” products=”1001004002505195″ name=”9789055944194″ sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Recensie

Met behulp van vijftig trefwoorden (tevens de titels van de hoofdstukken) vertelt de auteur wat hij verstaat onder dat begrip, aan welke voorvallen uit zijn leven het hem doet denken, hoe hij nu tegen die voorvallen aankijkt en wat hij ervan geleerd heeft. Deze adviezen, tips of levenslessen staan aan het eind van elk hoofdstuk en vallen typografisch op. Ze zijn soms gegeven in de vorm van een opdracht, soms relativerend en soms een concreet advies tot gedragsverandering. Het hele hoofdstuk omvat niet meer dan drie pagina’s, inclusief een tekening van Kamagurka. Uit de stukjes tekst blijkt dat eerlijk zijn (tegen jezelf en anderen) en respect hebben (voor jezelf en anderen) relaties een stuk overzichtelijker maken. En dat gedragsverandering iets is wat met vallen en opstaan geleerd wordt. Hijzelf vindt dat hij te veel terug valt in oude verkeerde gewoonten, maar hij gelooft desondanks in zijn tips. Veertien van de vijftig stukjes tekst zijn al eerder gepubliceerd in het maandblad Psychologie Magazine. De reacties daarop moedigden hem aan ze te bundelen in deze uitgave.
Drs. J.J.M. van der Heijden