Over de grens van leven en dood – Raymond A. Moody, Paul Perry
Wat kun je doen als je partner kort na een hevige ruzie overlijdt? Hoe vertel je iemand die is doodgegaan hoeveel het contact voor jou betekende? Kun je genezen van de pijn om een overleden kind? Wat is de weg naar genezing en geluk als een dierbare naaste zelfmoord heeft gepleegd?
De psychiater dr. Raymond A. Moody heeft zich jarenlang verdiept in het verschijnsel van de bijna-dood-ervaring (BDE) en heeft deze ervaringen door zijn analyses en verantwoorde publicaties wetenschappelijke status gegeven. In Over de grens van leven en dood gaat hij nog een stap verder. Hij heeft na jaren van studie en experimenten een methode ontwikkeld waarbij wij, levenden, kunnen communiceren met overleden familieleden, geliefden of vrienden.
In dit boek vertelt hij over de resultaten. De voorbeelden en getuigenisverklaringen leveren fascinerende en aangrijpende verhalen op. Zo overtuigend is zijn epos dat menige scepticus minimaal even zal stilstaan bij de mogelijkheden die Moody aanreikt.
Contact te kunnen opnemen met dierbare overledenen is een diepe, zeer menselijke wens.
Communicatie is ook een fundamenteel onderdeel van proces en de heling van het verdriet. Over de grens van leven en dood geeft aan dat deze universele wens werkelijkheid kan worden.
alle boeken van Raymond A. Moody
Recensie
De auteur, psychiater, verdiept zich reeds lange tijd in ‘bijna-doodervaringen’. Zijn boek ‘De tunnel en het licht‘ getuigt hiervan. Zijn grootste frustratie was het feit dat verschijningen van gene zijde nooit willekeurig opgeroepen konden worden, dus niet wetenschappelijk (onder laboratorium omstandigheden) konden worden onderzocht. Sinds hij werkt met het ‘spiegelkijken’, reeds bekend bij de Grieken (dodenorakel) en Romeinen, is daar verandering in gekomen. Zijn patiënten bereidt hij d.m.v. het kijken naar foto’s en dierbare voorwerpen van de overledene, het praten over gevoelens en herinneringen voor op een bewust ervaren ontmoeting met een verschijning uit het middenrijk via een spiegel. Zijn doel is o.a. het zichtbaar maken van het onderbewuste, rouwverwerking, blootleggen van creatieve vermogens. Tijdens zijn ‘proefperiode’ koos hij stabiele, gezonde mensen zonder enige affectie met het paranormale. De ervaringen zijn boeiend en indrukwekkend. Historie, praktijkervaringen en het creëren van eigen psychomanteum worden behandeld. De nuchtere benadering en populaire schrijfstijl prikkelt de fantasie en nieuwsgierigheid van de geïnteresseerde lezer.
(Biblion recensie, M. Kraaij-van Weeren)