Nu is het verleden voorbij – Ellis
In aanloop naar publicatie van ‘nu is het verleden voorbij’ is veel gesproken over de voor en nadelen van het openbaar maken van mijn leven. Er zijn natuurlijk mensen die mij willen beschermen voor negatieve reacties door onbegrip op mijn levensverhaal.
Maar diverse reacties hebben mij overtuigd dat mijn verhaal een stimulans voor anderen kan zijn om het leven ook zelf op te pakken en verder te gaan zoals zij het zelf willen en zich zelf misschien ook, net als ik, moeten willen leren vergeven voor hun verleden. Ook en vooral voor het gewone ‘menszijn’.
Ik wil echt benadrukken dat het mijn beleven is (geweest) en dat iedereen vrij is om ‘het’ heel anders te vinden, te ervaren. Misschien is het dat wel: mijn vrijheid van zijn bevestigen. Dat ik mag zijn die ik ben. Met al mijn fouten en alle fouten die ik nog zal maken. Omdat ik denk dat God liefde is, mij mijn leven heeft gegeven en mij vergeeft…omdat ik mens ben. Een kind van God. Als ik vroeger voor mijn gevoel ooit tekort ben gekomen aan bemoediging en liefde wordt dit nu dubbel en dwars ingehaald door de mensen die mijn boek hebben ‘voorgelezen’. De reacties zijn hartverwarmend en geven mij het vertrouwen dat het leven, mijn leven, zoals het was maar vooral zoals het nu is, zin heeft.