Leven in evenwicht – Tarthang Tulku
De inhoud van dit boek Leven in evenwicht is ongebruikelijk. We worden aangemoedigd om onze eigen natuur direct te ervaren en daarin een verrassende manier van „volledig” leven te vinden.
Thartang Tulku legt op een intieme, directe manier uit dat het merendeel van onze problemen wordt gecreëerd door een heel subtiele, mentale activiteit — gevoel van verwarring, isolement en zinloosheid — die een voortdurende belasting van onze levensenergie vormt.
Eén van de effectiefste methoden om deze angsten te overwinnen en onszelf te genezen is meditatie. Leven in evenwicht geeft een psychologisch-psychiatrische benadering in de zin van helemaal in je eigen ervaring gaan, in je gevoel, je angst onder ogen zien; zien wat het beeld dat je hebt van jezelf je allemaal aandoet. Met behulp van meditatie leren we om onze geest en ons hart te onderzoeken, warme en positieve gevoelens te ontwikkelen en in contact te komen met een innerlijk “gewaar zijn”.
Tarthang Tulku is een hooggeplaatste lama in de Nyingma orde. Hij heeft ongeveer tien jaar door de Verenigde Staten gereisd en veel groepen studenten les gegeven.
alle boeken van Tarthang Tulku
Recensie
Een boek over een niet-alledaags onderwerp (meditatie-zelfbezinning) maar wel geënt op alledaagse dingen, leesbaar als een roman. Hoewel geschreven door een Oosterling, een Tibetaanse lama van de Nyingma orde, is de tekst volledig aanvaardbaar voor een Westerse geest. De behandeling van het onderwerp is te vergelijken met b.v. ‘Yoga als kunst van het ontspannen’ van Wolter Keers e.a. en de boeken van Ram Dass, Stephen Levine en Martin Kojc. De filosofie benadert het meest de Advait Vedanta. In een logische opbouw van onderwerpen (openstellen, ontspannen, mediteren, gewaarzijn, overdragen) wordt de lezer gevoerd naar nog onbewuste delen in zichzelf, wordt zich ervan bewust en geeft zo invulling aan het schijnbaar zinloze leven. Zeer verhelderend hoofdstuk met vragen van studenten. Het boek is voor iedere geïnteresseerde leesbaar. Fraai omslag.
(Biblion recensie, D.W. de Ruiter)