Kind van twee heksen – Bert Oosterhout
Sonnetina woont op een kleine flat met haar twee moeders: een goede en een kwade heks: Spelenderwijs leert ze toveren, maar voor de omgeving moet het een geheim blijven dat Sonnetina en haar moeders een heksengezinnetje zijn. Vooral de vervelende bovenbuurman ligt op de loer om de moeders of het meisje te betrappen; ze moeten, dus voorzichtig zijn …
Voor de kleine Sonnetina is de verleiding om te toveren echter soms erg groot en waar dat toe kan leiden …
Recensie
Het meisje Sonnetina wordt door twee heksen, de vriendelijke Triolet en de boze Villanel, opgevoed. Ze is als baby gestolen van de kraamafdeling (maar wel van een tweeling, anders was het zo zielig voor de moeder!). De stelregel van de heksen luidt: alleen binnenshuis toveren. Natuurlijk loopt dat uit de hand. Aanvankelijk lijkt het verhaal heel grappig, zoals de confrontatie van de echte Sint Nicolaas met de surrogaat-heilige, maar de rij gebeurtenissen ontaardt in een opsomming, waarin het getover een truc wordt om de lezer te amuseren. Het open einde doet denken aan het Tomani-boek van Heine, maar mist die lichtvoetige charme. Klein formaat boek met verzorgde lay-out. Jammer dat de tekening over blz. 42/43 deels wegvalt. Juist die geestige, schijnbaar slordige krasserige tekeningen verfraaien het verhaal. Voor ca. 8 jaar en ouder.
(Biblion recensie, Hendrien Karsten Cate)