Hoe Proust je leven kan veranderen

Hoe Proust je leven kan veranderen – Alain De Botton

Hoewel Marcel Proust een groot deel van zijn leven kwijnend in bed doorbracht, geplaagd door depressies en al dan niet ingebeelde ziekten, had de schrijver van Op zoek naar de verloren tijd uitgesproken ideeën over hoe je gelukkig kunt worden. .De romans, essays en brieven van Marcel Proust bevatten wijze levenslessen, die hij zelf weliswaar in de wind sloeg maar die ons nog altijd van pas kunnen komen. Dat toont Alain de Botton aan in Hoe Proust je leven kan veranderen. Met veel humor gaat hij na welke oplossing Proust biedt voor praktische kwesties als: Hoe blaas je een liefdesrelatie nieuw leven in? Hoe kun je meer genieten van een vakantie? Hoe kies je een goede arts? Hoe breid je een vriendenkring uit? In dit diepzinnige doe-het-zelfboek komen we er en passant ook nog achter waarom we niet impulsief kleren moeten kopen, waarom we beter niet bij het eerste afspraakje met iemand het bed in kunnen duiken, waarom de telefoon ontzag verdient en, bovenal, waarom we niet te veel boeken moeten lezen. Op zijn eigen onnavolgbare en onorthodoxe wijze schetst Alain de Botton een beeld van de legendarische schrijver waarin deze veel meer tot leven komt dan in de talloze serieuze biografieën die er over hem zijn verschenen.

[bol_product_links block_id=”bol_5e60b381026fa_selected-products” products=”1001004002057802″ name=”9789025419394″ sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Recensie

Al valt de invloed van een auteur als Proust (1871-1922) in algemene zin moeilijk te meten, het is natuurlijk een aardige gedachte, diens brieven, essays en romans navlooiend, Proustiaanse opvattingen te categoriseren en daar een filosoferend, ironiserend commentaar aan vast te knopen. Dat levert in dit geval charmante lectuur op, al vraag je je wel meteen af of een briefje van de zestienjarige Proust en de 50-jarige doodzieke auteur nog wel eenzelfde wereldbeeld weerspiegelen. De Engelse auteur (1969) heeft ijverig rijp en groen vergaard, tot en met het recept van de chocolademousse bereid door Francoise in de roman ‘Combray’, als voorbeeld van de vooraanstaande rol die voedsel speelt in Prousts werk. Jammer genoeg ontbreekt een bibliografie, zodat niet altijd is na te gaan uit welke periode of welk geschrift het Proustiaanse gedachtegoed nu wel afkomstig is. Wat Proust beoogt, is het activeren van onze onvolgroeide, dan wel afgesleten belevingen en ons verheffen boven de cliches. Wat niet wegneemt dat toen Proust in 1922 James Joyce ontmoette hij zich geenszins openstelde voor een prikkelende gedachtewisseling, maar hardnekkig de boot bleef afhouden.
Redactie Biblion