Het Egyptische Dodenboek

Het Egyptische Dodenboek – Evelyn Rossiter

In dit boek Het Egyptische Dodenboek zijn voor de eerste maal, en geheel in kleur, alle vignetten afgedrukt die voorkomen in de Papyri van Ani, Hoenefer en Anhai. Deze drie papyri behoren tot de mooist uitgevoerde exemplaren van een verzameling Egyptische spreuken, die bestemd waren voor de doden en sinds de laatste 130 jaar bekend staan als Het Dodenboek. De Papyrus van Ani heeft een lengte van ruim 23 meter, en is daarmee de langste papyrus van Het Dodenboek uit de Thebaanse periode; de Papyrus van Hoenefer is 5,7 meter lang en die van Anhai 4,35 m. In de 17de eeuw v.C. werd het voor welgestelde Egyptenaren gebruikelijk om dergelijke verzamelingen van aanroepingen en magische formules aan een dode mee te geven in het graf Ze werden geacht de overledene te beschermen tegen de vele gevaren die hem in het hiernamaals zouden bedreigen: met behulp van deze spreuken kon hij de gedaante aannemen van allerlei machtige wezens die het dodenrijk bevolkten, en ze verschaften hem de onmisbare wachtwoorden waarmee hij, een voor een, de poorten van de Onderwereld kon openen.

(pakketpost)

Recensie

Het dodenboek is de naam voor een verzameling Egyptische toverspreuken die op een papyrusrol werden geschreven, die de dode in het graf werd meegegeven. Het gaat dus niet om een werkelijk boek. De oorsprong van de spreuken gaat ver terug in de Egyptische geschiedenis. Tijdens het Oude Rijk ontstond de gewoonte om binnen in de pyramiden vergelijkbare teksten te beitelen ten behoeve van de koning. In het Midden Rijk werden zulk soort teksten op de sarcofagen van de andere Egyptenaren aangebracht. Die sarcofaagteksten zijn weer de directe voorlopers van de dodenboekspreuken, die vanaf de 18e dynastie (Nieuwe Rijk) tot ver in de Romeinse tijd voorkomen. Het dodenboek kon worden geïllustreerd om de magische kracht ervan te vergroten. De vele fraaie illustraties (vignetten) van drie dodenboeken, die in het Brits Museum worden bewaard, staan in deze uitgave in kleur afgebeeld, voorzien van korte toelichtingen en een nogal oppervlakkige inleiding vooraf. Vergeleken met de Engelde editie blijkt de vertaling vrij en onnauwkeurig te zijn. Vooral een fraai kijkboek. (Biblion recensie, Dr. K.A.D. Smelik)