Dansend rond het graf

Dansend rond het graf – Nigel Barley

Over de dood spreken is in onze cultuur taboe. Overal worden foto’s van gemaakt, maar altijd ontbreekt in ons familiealbum de laatste scène: de begrafenis of crematie. Elders in de wereld gaat men daar heel anders mee om.

Dansend rond het graf toont op verfrissende en vaak humoristische wijze welke rituelen worden toegepast om de doden naar hun laatste rustplaats te begeleiden.
Een nomadenvolk in Zuid-Afrika doet niet veel meer dan het dode lichaam bedekken en weglopen, terwijl de Toradjanen in Sulawesie(Celebes) de ingepakte lichamen in hun huizen opslaan.

Nigel Barley leidt ons langs zeer diverse gebieden en openbaart vele mythen; video’s voor nabestaanden; kannibalisme; en rituelen bij koninklijke begrafenissen. Barley plaatst zelfs de meest ongewone gebruiken in een voor ons begrijpelijke context.

Dansend rond het graf is zowel een ontroerend als vermakelijk boek en het schetst een beeld over sterven dat beslist niet deprimerend is; het is veeleer een loflied op de menselijke vindingrijkheid.

Nigel Barley is afgestudeerd in de antropologie.

Oorspronkelijke titel: Dancing on the grave

[bol_product_links block_id=”bol_5aaab5bbd7e3f_selected-products” products=”1001004001541132″ name=”Dansend rond het graf” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”0″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Recensie

Er is wel gezegd, dat de mens het enige wezen is dat zich van zijn sterfelijkheid bewust is. Dit boek gaat over de manieren waarop mensen van zeer uiteenlopende culturen omgaan met de dood. Dat kan variëren van doodzwijgen tot grote uitbundigheid, van extreme uitingen van verdriet tot even extreme uitingen van vreugde. In sommige culturen kunnen mensen meermalen ‘sterven’ en opstaan, in andere gaan mensen nooit echt dood en horen de doden ‘gewoon’ bij de levenden. De auteur, een Brits antropoloog, weet veel van zijn onderwerp en vertelt hierover op onderhoudende wijze. Al lezend groeit de verbazing over zoveel culturele verscheidenheid en inventiviteit. Het boek is meer een aaneenschakeling van anekdotes en originele invallen, gegroepeerd rond enkele thema’s, dan een logisch en systematisch betoog. Wie dat laatste ook niet verwacht, zal dit boek met genoegen lezen, hoe vreemd dit ook moge klinken in verband met het thema van de dood. Met enkele zwart-witfoto’s.
(Biblion recensie, Dr. H.C. Stoffels)