Aan de oever van de Piedra huilde ik – Paulo Coelho
In deze roman over liefde en wijsheid ensceneert Coelho de ontmoeting tussen Pilar,een studente uit Barcelona,en een jeugdvriend van wie zij altijd heeft gehouden.Deze vriend koestert gelij-ke gevoelens voor haar, zo blijkt tijdens de reis die zij gedurende een week door de Pyreneeën maken, maar zijn probleem is dat hij op het punt staat zich tot priester te laten wijden.
Aan de oever van de Piedra huilde ik is een kennismaking met de vrouwelijke kant van God, en dat in een aangrijpende liefdesgeschiedenis. Een boek dat een ander licht werpt op de kracht van de liefde en de ervaring van het religieuze.
Recensie
De populaire Braziliaanse schrijver (1947) vertelt hier de romance van de Spaanse Pilar, die na een jarenlange briefwisseling haar speelkameraad weer gaat ontmoeten. Hij is inmiddels lid geworden van de Orde van de ongeschoeide Karmelieten en heeft met zijn charismatische en genezende gave een grote schare discipelen gekregen. Hij predikt de Drie-eenheid van de Heilige Geest, van de Moeder en de Zoon. Het is opnieuw liefde op het eerste gezicht en hij besluit zijn priesterschap en zijn gave als genezend medium in dienst van het vrouwelijk Gezicht van God, Onze Lieve Vrouwe van Fatima, op te geven. Zij ziet dat als een ongewenst offer omdat zij hem niet van die bestemming wil afhouden. Daarom geeft ze haar liefde voor hem op, symbolisch teruggeworpen in de nachtelijke rivier de Piedra, en bijna sterft ze dan door bevriezing. Hij verliest haar, vindt haar toch terug en ze hopen dat de oergodin hun een tweede kans wil geven, voor de liefde en voor de gave. Het iets te geexalteerde boek is eenvoudig van taal en helder in boodschap: de liefde is een voertuig voor geestelijke verandering. Kleine druk.
Redactie Biblion